Okulda yaşanan olumsuz bir olay sonrasında velilerin okula çağrılması, genellikle gergin bir atmosfer yaratır. Öğretmenler ve idareciler, öğrencinin davranışını düzeltmek ve veli işbirliği sağlamak isterken, veliler çoğu zaman savunmacı bir tavır sergileyerek "Benim çocuğum yapmaz!" cümlesiyle karşılık verirler. Peki, bu durumun altında yatan psikolojik ve sosyolojik nedenler nelerdir?

Veli Tutumlarının Nedenleri

Velilerin bu şekilde davranmasının birçok nedeni olabilir. İşte bazı olası açıklamalar:

• Çocuğunu Koruma İçgüdüsü: Her anne baba, çocuğunu korumak ve savunmak ister. Bu içgüdü, çocuğunun hatalı davranışlarını görmezden gelmelerine veya hafife almalarına neden olabilir.
• Öğretmenlere Güvensizlik: Bazı veliler, öğretmenlerin çocuklarına karşı ön yargılı olduklarını veya yeterince adil davranmadıklarını düşünebilirler. Bu güvensizlik, işbirliği yapmalarını zorlaştırır.
• Kendi Ebeveynliklerini Sorgulama Korkusu: Çocuğunun olumsuz davranışları, velinin kendi ebeveynlik becerilerini sorgulamasına neden olabilir. Bu durum, suçluluk duygusuna ve savunmacı bir tavra yol açabilir.
• Toplumsal Baskı: Toplumda, çocukların mükemmel olması gerektiği yönünde bir baskı vardır. Veliler, çocuklarının hatalı davranışları yüzünden eleştirilmekten veya yargılanmaktan korkabilirler.
• İletişim Eksikliği: Okul ve veli arasındaki iletişim eksikliği, yanlış anlaşılmalara ve güvensizliğe yol açabilir. Veliler, okulun çocuklarına karşı adil olmadığını veya yeterince desteklemediğini düşünebilirler.

Veli-Okul İlişkisini Güçlendirmek İçin Öneriler

Bu tür durumların önüne geçmek ve daha sağlıklı bir iletişim kurmak için hem okulların hem de velilerin üzerine düşen görevler bulunmaktadır. İşte bazı öneriler:

• Empati Kurmak: Öğretmenler, velilerin endişelerini ve korkularını anlamaya çalışmalı ve onlara karşı empatik bir yaklaşım sergilemelidir.
• Açık ve Dürüst İletişim: Okul, velilerle düzenli olarak iletişim kurmalı ve çocukların durumu hakkında açık ve dürüst bilgiler vermelidir.
• İşbirliği Yapmak: Okul ve veli, çocuğun gelişimi için birlikte çalışmalı ve ortak hedefler belirlemelidir.
• Destekleyici Bir Ortam Yaratmak: Okul, velilere destekleyici bir ortam sunmalı ve onların sorunlarını çözmelerine yardımcı olmalıdır.
• Eğitimler Düzenlemek: Okul, velilere ebeveynlik becerilerini geliştirmelerine yardımcı olacak eğitimler düzenleyebilir.

"Benim Çocuğum Yapmaz" Demek Yerine Ne Yapmalı?

Veliler, "Benim çocuğum yapmaz!" demek yerine, öncelikle durumu anlamaya çalışmalı ve çocuğunun öğretmenini dinlemelidir. Çocuğunun hatalı davranışını kabul etmek, çözüm için ilk adımdır. Daha sonra, okul ve öğretmenle işbirliği yaparak, çocuğunun davranışını düzeltmesine yardımcı olmalıdır. Unutulmamalıdır ki, çocukların eğitimi sadece okulun değil, aynı zamanda ailenin de sorumluluğundadır.

Sonuç olarak, "Benim çocuğum yapmaz!" sendromu, velilerin çocuklarını koruma içgüdüsü, öğretmenlere güvensizlik, kendi ebeveynliklerini sorgulama korkusu ve toplumsal baskı gibi birçok faktörden kaynaklanabilir. Bu durumun üstesinden gelmek için, okul ve veli arasındaki iletişimin güçlendirilmesi, empatik bir yaklaşım sergilenmesi ve işbirliği yapılması önemlidir. Ancak bu şekilde, çocukların sağlıklı bir şekilde gelişmeleri ve topluma faydalı bireyler olmaları sağlanabilir.